Motyl

Chłopcy, dziewczynki zebrani społem,
Gonią motyle, co pełne wdzięku,
Barwnym nad nimi krążą wciąż kołem.
Ileż tu śmiechu, gwaru i ruchu,
Z jakim to wszystko robią zapałem !
"Aha! Jaś krzyknął: mam cię mój zuchu,
Już mi nie umkniesz, już cię złapałem !"
Motyl nie umknie - ale to boli,
Że on u ciebie zginie w niewoli.
Na wonnej łące z siatkami w ręku Władysław Biełza

Gdzie się podziały barwne motyle

Gdzie się podziały barwne motyle,

tęcza majowa,

kiedy powrócą tych spojrzeń chwile,

oczu rozmowa.

Gdzie dziś żółte nieba promienie,

letnie maliny,

soczyste, gorące, szalone czerwienie,

tamtej dziewczyny.

Żółte liście jedynie na zdjęciach,

przedświtu mgły,

szlaki przetarte w pamięci zagięciach,

obeschły łzy.

Mróz zabrał tęczę, maliny i mgły,

dziś zima - zawieja mocna,

o nowym roku wciąż śnią mi się sny.

Bądź Ty. Tyś ma Wiosna.

Kichałek

Dlaczego kocham Motyle....?

Dlaczego kocham Motyle jesienią?
Bo są...bo się nigdy nie zmienią.
Bo łaskoczą babie lato na wietrze,
Bo ich kolor się nigdy nie zetrze.
Bo kochają pożólkłe liście,
dróżki szare i winorośli kiście.
Bo barw dodają jesiennej słocie,
Bo taplają sie w przydrożnym błocie.
Bo w sercu maja zawsze wiosnę,
Bo zawsze są takie radosne.
Bo muskają mą twarz co rano,
Całując mnie na dobranoc.
Bo zapominam o bólach,
gdy Motyl się do mnie przytula.
Bo nie będzie straszna mi zima,
Gdy Motyl w objęciach mnie trzyma.
jedynemu Motylkowi:*:*:*

00:25, lilith37 , Wiersze Anioła

Motyle

Gdzie jesteście, okrutne motyle,
Pawie oczy, żałobniki, admiraly,
Fruwające kwiaty i robaki,
Wytarzane w czarodziejskim pyle,
Który nocą ze skrzydeł strząsały
Obłąkane, rozśpiewane ptaki!

Przecież dawniej bywało was tyle,
Kiedy byłem szalony i mały,
I goniłem was w pożodze białej
Z zadartymi, ślepymi oczyma,
Nakłuwałem was żywcem na szpile,
Wy, okrutne arabskie motyle,
Jaka wiedźma w uwięzi was trzyma?

O, na łące w złote dni gorące
Drgał i skakał pęd dzikiej obławy,
A gdy siatka zielona spadała
Na splątane jadowite trawy,
To pod merlą biło-trzepotało
Me schwytane serce fruwające
I jak motyl z rąk się wymykało.

Czarne cętki, zielone obwódki,
Wycinanki, jaskółcze ogony,
Purpurowe i pomarańczowe
Gąsienice w puszce, szpilki, trutki,
Myśli jasne - wody kolorowe -
Pył roztarty - eteryczne zgony!
O, chaosie! O, barwne miliony!
Śnie najdroższy i tak bardzo krótki!

- Gdy mnie ciemne wino otumani,
Gdy upiorna księżna ocygani
Srebrnym sierpem na sierpniowym niebie,
Wyjdę wtedy na łąkę cichaczem
I przywołam was dziecięcym płaczem
Do siebie.

Przyfruniecie, opadniecie w bezsile,
Trupie główki, ostatnie motyle...
Julian Tuwim

Motyle

Poznajemy siebie powoli,
Dozując kroplę po kropli.
Wiesz, to wcale nie boli
Gdy sie w czyjejś duszy utopi.

Jesteśmy jeszcze ostrożni,
Nie chcemy zburzyć chwili.
W uczucia niezamożni,
Podobni do motyli.

Podfruwamy drżąco z oddali,
Odpływamy potem spłoszeni,
Bo boimy się w ogniu spalić,
Albo siebie dla kogoś odmienić.

Wiatr nas w różne strony poniesie
Albo złapią nas w siatkę cienką.
Dla motyli śmiercią jest jesień
Tu się kończy ulotne piękno.

Anna Zajączkowska